متقاضیان 38 شغل : آنکارا و ورشو

[Farham]

نه کاملا به این معنی، ببین توی دادگاهی که وکیل چینی (فکر کنم اسمش لیهی بود) برگزار شده بود درخصوص یک سری مسائل یکجورایی یک تایم لیمیت داده شده بود
توی پرونده دکتر مختاری هم دادگاه قول داده بود تا جون بررسی ها حتما تموم می شه
ببین آرش جان بنظر من ویزا آفیس ورشو و سایر ویزا آفیسها به تعهدات خودشون مبنی بر بررسی عمل کردند و بنظر می یاد مهمترین مرحله در پذیرش مهاجر همین بررسی یا بقول خودمون (اینپراسس واقعی) باشه نکته دیگه ای که قبلا هم گفته شد در خصوص سیمپلیفایدها بود و در بولتن سایت سی ای سی در یکاه و نیم پیش در خصوص سیمپلیفایدها صرفا گفته شده اونهایی که انتخاب شدن یا بنوعی سلدکشون انتخاب شده حذف نخواهند شد که همون معنی اینپراسس واقعی رو می ده

بنظر من فرایندهای اصلی ما طی شده و در صورتی که مشکل جدی توی پرونده مون نباشه صد در صد می ریم
اگه نگاه کنیم به روند یکسال گذشته واقعا سرعتشون خوب بوده حدود 100 هزار نفر بودیم که سخترین و پرکارترین مرحله ما که همون بررسی مدارک بوده رو در حدود هفت ماه به سرانجام رسوندند
الان وارد فازی شدند که باید بطوری که منطقی باشه امکان ورود ما انتخاب شده ها رو فراهم کنند، خوب طبیعی هست که قسمت بررسی مدیکال، بخش صدور ویزا و از همه مهمتر بازار کار کانادا نمی تونه پذیرای همه ماها در یک مدت کوتاه باشه بنابراین باید یک کم دیگه صبر کنیم
از طرف دیگه باید اقدام وزارت مهاجرت رو در ماه جولای مبنی بر توقف پذیرش مهاجرت بوده رو خیلی خوشبینانه تحلیل کنیم چون تصمیم بر این بوده که تمرکز بر بکلاگ باشه
دیروز یکی از بچه ها مصاحبه یکی از شبکه های خبری با وزیر مهاجرت رو گذاشته بود که حدود 20 دقیقه هم بود در تمام مصاحبه اش یک جوری عنوان کرد که باید بک لاگ رو سر و سامون بدند تا بتونند به برنامه های دگرگونی که می خواهند برسند

ببین می دونم دیگه خسته شدیم و واقعا بریدیم، می دونم دیگه حال همهمون از این جمله که امسال می ریم به هم می خوره ولی من مطمئنم تا پایان 2013 همه ما لندینگ هم خواهیم کرد و تا عید یک تعداد زیادیمون هم می تونیم لندینگ کنیم که عالیه

الان بنظرم باید خوشحال باشیم چون با این شرایط خیلی سخته تمام کشورها در پذیرش مهاجر تونستیم از بهترین بهترین بهترین کشور دنیا پذیرش بگیریم
من توی دوستهام کسایی رو می شناسم که از مهاجرت متنفر بودند و الان توی این شرایط خاص کشور به فکر رفتن افتادن که اکثرا به خاطر شرایط سخت پذیرش کشورها انتخابی برای رفتن ندارند

خلاصه کلام اینه که می ریم صد در صد هم می ریم به بهترین کشور دنیا هم می ریم پس با اینکه سخته ولی باید یک کمی تحمل و صبر داشته باشیم
فعلا هم که همه اینجا شاد و خندان دور هم جمعیم

حسین جان بچه ها رو هماهنگ کن همچنان شاد و امیدوار باشند
:-Xببخشید دوباره مثل اپلای پر حرفیم گرفت
​

nice analysis. totally agreed.

 

[qorashi]

Thanks dear Dr. Qorashi. Then it is not mandatory but just an advantage. Am I right?

You are absolutely right Farham jan

 

[utab]

آقا پیمان عزیز
ما با این گوشهای تیزمون و با چشمهای گشادمون دوباره حرفهای شما رو گوش میدیم و آینده رو همون جور که شما فرمودید نگاه میکنیم
چشم به روی چشم +1​

 

[Tara55]

واقعا بدون مدیکال بلیط گرفتی!؟
من هم بعد از پیشنهاد بعضیها بدجوری به فکر خرید بلیط افتادم

با اینکه بقول خودت نه به داره نه به باره

با مهیار هم در این خصوص خیلی مشورت کردم که آیا صلاح هست ماهایی که مدیکال هم نداریم برای یکسال دیگه بلیط بخریم
:-[هنوز هم نتونستم تصمیم بگیرم

​

اره شنيديم كه اردولتي ميخواست بشه ١٧٠٠واز طرفي هم صحبتشه كه ديگه به بليطها ارز دولتي تعلق نگيره ما هم اومديم زرنگي كنيم برا جون ٢٠١٣بليط گرفتيم حالا هم كه فعلا قضيه ارز منتفي شد

 

[Ahora]

مطلبی که بعد از سفرم به ونکوور نوشتم

هر جایی هواپیما روی چیزی فرود می آید ، در تورنتو هواپیما روی مه و ابر فرود می آید ، در تهران بخاطر نزدیکی خانه های کوچک کنار فرودگاه مهرآباد ، گویی هواپیما روی خانه ها فرود می آید. اما ونکوور داستانی دیگر ست . در ونکوور هواپیمایتان در چمن می نشیند به جای باند فرودگاه ؛ از پنجره هواپیما می بینید که روی سبزی می نشیند
وقتی هواپیما روی آسمان ونکوور رسید ناخودآگاه یاد ماکاندوی مارکز هستم. از بس که همه چیز سبز است ، حس فاصله با زمین کم رنگ می شود و ارتفاع مفهوم خود را از دست می دهد.

و اما جماعت ایرانی ونکوور . اولین اتوبوسی که سوار شدم برای رفتن به شهر ، وقتی ایستگاه مقصد را پرسیدم از راننده ، از زیر عینک نگاهی کرد و گفت "ایرونی هستی" . اولین فروشگاهی که رفتم برای خرید ، وقتی قیمت قهوه را پرسیدم فروشنده با خنده پرسید " بچه تهرونی"
درفرودگاه ونکوور دختر محجبه ای را دیدم که آرام روی همان صندلی که نشسته بود نماز مغرب می خواند
وبا خانواده ای قدیمی و اصیل از بچه های سر پل (تجریش ) آشنا شدم که برادر کوچکتربعد از 20 سال زندگی در ونکوور، با دیدعمیقی که داشت از دسته گل های ایرانی صحبت می کرد که پدر و مادر و وطن را رها کرده اند و راهی غربت شده اند و حالا نه راه پس دارند نه راه پیش.

و در ونکوور دالای لاما را از نزدیک دیدم

در مقاله ای که برای شهروند نوشتم ، تورنتو را نمادی از جهان آینده ما توصیف کردم ، اما ونکوور نمادی از جهان فعلی ماست ، جهانی مبتنی بر پارادوکس وتضاد

در واقع با همه زیبایی غیر قابل وصفی که ونکوور دارد و از نظر سطح زندگی در رتبه اول جهان است ، نمی توان خیابان هستینگ را نادیده گرفت که در 5 دقیفه ای آی مکس و کانادا پلی س قرار دارد و خیابان مجاور گس تاون است و در انتها ، نزدیک هاربر سنتر خاتمه می یابد . یعنی به نوعی در قلب جاذبه های شهری ونکوور قرار دارد و می گویند خطرناک ترین منطقه در کل امریکای شمالی ست

خیابانی که در آن تا دلت بخواهد آدم یک وری می بینی ، آدمهایی که وزنشان با تنبانشان به زور 40 کیلو خواهد شد و ویژگی مشترکشان کج بودنشان است ، بعضی به جلو کج اند و بعضی به بغل
خیابانی که در روز روشن معتادان تزریفی ، افیون به رگ می زنند و نشئه ی زهرابه می شوند

کمی آنطرف تر اما ، خانه هایی که در شمال و غرب ونکوور قیمتشان از 5 میلیون دلار شروع می شود و شادابی و فراوانی و آسایش در آن موج می زند را می توان دید

بر اساس قانون دیالکتیک هر چیز متضاد خود را درون خود دارد ومثلا وقتی مادری کودک خود را کتک می زند این بچه بیشتر از هر وقت به خود مادر پناه می برد و به دامان مادر می آویزد . قانونی که به روشنی در شهر ونکوور قابل مشاهده است . در قلب ثروت و مکنت و آسایش و رفاه ، فقر و نکبت و مرگ را می توان دید

شاید قاعده آنتروپی مثبت ، که در بحث تحلیل سیستم می گوید همه سیستم ها به سمت زوال حرکت می کنند مگر آنکه آنتروپی را منفی کنیم در مورد شهر ونکوور در جریان باشد

ونکوور پارادوکس دنیایی ست که هر دو سر طیف سطح زندگی را می توان در آن دید . مرز را می توان دید اینجا ؛ هم مرز بین بکارت طبیعت ومدنیت بشری را می توان دید ، هم مرز بین فقر و ثروت درون جامعه بشری را می توان دید .اینجا مرز باریک است ، به باریکی یک خیابان .


مرز باریک فقر و ثروت ، زیبایی و نکبت ، سرشاری و حقارت ، هرزگی و بکارت ، خمودگی و طراوت ، کوچکی و عظمت ، ماندگی و حرکت ، نشئه گی و قدرت ، خماری و ذکاوت ، کجی و شوکت ، تلاش و نخوت ، آبرو و فضاحت ، ضایع گی و کرامت ، پاکی و نجاست ، حماقت و کیاست ، عزت و خجالت ، شرمندگی و حشمت ، سادگی و شرارت ، تیرگی و نورانیت ، آزادگی و اسارت ، بردگی و حریت ، شکایت و نجابت ، مریضی و سلامت ، مردگی و حرارت ، طهارت و کثافت ، هوشیاری و صفاهت، وادادگی و حمیت ، ضمختی و لطافت ، وابستگی و فردیت ، نوکیسه گی و اصالت ، لکنت و صراحت ، روانی و سکونت ، بلندی و کراهت ، افتادگی و منیت ، شادابی و کدورت ، بارندگی و خساست ، عاشقی و نفرت ، آمادگی و مسمومیت ، خودخواهی و محبت ، تردید و قطعیت ، الینه گی و شهامت ، فرار و استقامت ، گریختن و خودیت ، مدنیت و طبیعت ، ایستایی و عزیمت ، هیجان و کسالت ، لودگی و جدیت ، نوازش و شماتت ، ورزیدگی و کهولت ، برازندگی ومصیبت و در نهایت تفاوت کلبه و امارت

اینجا مرز نکبت وثروت تنها یک خیابان است
اینجا مرز فراوانی و محدودیت تنها یک خیابان است
اینجا مرز راحتی و مشقت تنها یک خیابان است
اینجا مرز زندگی و جمودیت تنها یک خیابان است

با همه این حرفها ونکوور شهر رویا هاست
ونکوورگوشه دل اقیانوس آرام است
ونکوور گذرگاه نیست لنگرگاه است

ونکوور شهر کوههای لاجوردی ست
شهر آبهای نقره ای ست
شهر دختران شاعراست
شهر پسران عاشق است
شهر نسیم همیشگی ست
شهر لبخند همگانی ست
شهر مردان ماهیگیر است
شهر غروبهای آتشین است
شهر ویلاهای اعیانی ست
شهر سوغاتی های ده هزار دلاری ست

اگر به ونکوور سفر کنید دلتان را آنجا جا خواهید گذاست ، با دل می روید و بی دل باز می گردید



امیر شفقی
​

بسیار عالی
راستی تو اون کوچه سماق هم استفاده می کردند
سید ، حاجی من که همین سماق فروشی رو تو ونکور ادامه می دم​

 

[Ahora]

بنده هم در کسوت نوچه (ساقی) در خدمتتون هستم
;D
​

نوکرم سید
ساقی میشیم و همه ونکوری ها رو سماقی می کنیم که برن با خورزوخان حرف بزنن
8) 8) 8) 8) 8) 8) 8)​

 

[utab]

دوست خوب پیمان عزیز
من در این روزها که فعلا خبری از مدیکال نیست و فرصت تحلیل و بررسی وجود دارد دوست دارم یک مسئله و پرسش اساسی و تا قسمتی فلسفی را در این تاپیک مطرح کنم و از دوستان تقاضا دارم در صورت امکان در این موضوع شرکت نمایند تا از نکات مثبت و منفی ایده ها و اندیشه ها، تمامی دوستان بهره مثبت به ارمغان ببرند
دوست مسعود خان علت مهاجرت را از ایشان سئوال می کند، پاسخ شما به این پرسش چیست؟
دوستان عزیز، در کانادا با چه عنوانی پایه های یک زندگی جدید را پی می ریزید؟ و آیا دوست دارید یک ایرانی باقی بمانید و از افتخارات سرزمین پارس دفاع نمایید و یا یک کانادایی واقعی ... و یا اینکه واقعیت دنیای امروز را قبول می کنید و برای همیشه خود را یک مهاجر کانادایی ایرانی تبار قلمداد می فرمایید
با سپاس فراوان​

 

[Peymanrs]

بسیار عالی
راستی تو اون کوچه سماق هم استفاده می کردند
سید ، حاجی من که همین سماق فروشی رو تو ونکور ادامه می دم​

وحید جان بساط سماق رو دیگه جمع کنید، شما اراده کنی کل ونکور در خدمتته
من و شامپو هم در خدمتگذاری آماده ایم
من چایی میریزم شهره هم فوتش می کنه
شما هم میل کنید

دم به دم بر همه دم بر گل رخسار وحید سرور همه پاشید احترام بذارید
تمام خاک ونکور با تمام متعلقاتش فدای یک نگاه وحید جان
​

 

[utab]

بسیار عالی
راستی تو اون کوچه سماق هم استفاده می کردند
سید ، حاجی من که همین سماق فروشی رو تو ونکور ادامه می دم​

وحید خان
بابا کار دست این پرچمدار ونکوور میدی و مهیار عزیز رو خدای نکرده از همان فرودگاه د ی پ و رت ... می کنند​

 

[Ahora]

وحید جان بساط سماق رو دیگه جمع کنید، شما اراده کنی کل ونکور در خدمتته
من و شامپو هم در خدمتگذاری آماده ایم
من چایی میریزم شهره هم فوتش می کنه
شما هم میل کنید

دم به دم بر همه دم بر گل رخسار وحید سرور همه پاشید احترام بذارید
تمام خاک ونکور با تمام متعلقاتش فدای یک نگاه وحید جان
​

من نوکرم
میریم اونجا تو کار کشت و صنعت -کشت سماق
و حمل و نقل هوایی - جماعت ونکوری که می رن هوا با سماق های ما
;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D​

 

[Peymanrs]

دوست خوب پیمان عزیز
من در این روزها که فعلا خبری از مدیکال نیست و فرصت تحلیل و بررسی وجود دارد دوست دارم یک مسئله و پرسش اساسی و تا قسمتی فلسفی را در این تاپیک مطرح کنم و از دوستان تقاضا دارم در صورت امکان در این موضوع شرکت نمایند تا از نکات مثبت و منفی ایده ها و اندیشه ها، تمامی دوستان بهره مثبت به ارمغان ببرند
دوست مسعود خان علت مهاجرت را از ایشان سئوال می کند، پاسخ شما به این پرسش چیست؟
دوستان عزیز، در کانادا با چه عنوانی پایه های یک زندگی جدید را پی می ریزید؟ و آیا دوست دارید یک ایرانی باقی بمانید و از افتخارات سرزمین پارس دفاع نمایید و یا یک کانادایی واقعی ... و یا اینکه واقعیت دنیای امروز را قبول می کنید و برای همیشه خود را یک مهاجر کانادایی ایرانی تبار قلمداد می فرمایید
با سپاس فراوان​

یوتاب جان
بنظر من ایرانیها از لحاظ هوش، استعداد، نحوه زندگی و.. در تمام تاریخ و حتی الان یک سر و گردن از همه دنیا بالاتر هستند
و بنظر چند تا عامل باعث شده که نتونیم به جایگاه خودمون برسیم که توی تاریخ کشورمون می تونیم ببینیمش
نمی خوام این دلایل رو عنوان کنم چون مطمئنم خیلی ها حتی خودت با این نظراتم مخالفید و کار به مشاجره هم بکشه چون با پایه ای ترین مسائل مرتبطه
بگذریم من قبلا امکان مهاجرت به آمریکا هم داشتم ولی از مهاجرت متنفر بودم اما الان کار به جایی رسیده که دارم ثانیه شماری می کنم، که خیلی از دلایلش رو می تونی حدس بزنی
اونجا هم ایرانی خواهم بود و بطور مثال از شنیدن گرفتن مدال المپیک ایرانیها خوشحال می شم و افتخار می کنم
الان توی ایران میشه گفت از لحاظ موقعیت کاری و اجتماعی واقعا موفق هستم ولی حاضرم برم اونجا با دلیوری پیتزا همه چیز رو توی سن 32 سالگی از اول شروع کنم

​

 

[Ahora]

وحید خان
بابا کار دست این پرچمدار ونکوور میدی و مهیار عزیز رو خدای نکرده از همان فرودگاه د ی پ و رت ... می کنند​

مهیار خودش پایست
اهل دله
شاگردهای زیادی تو این فن تربیت کرده
​

 

[Ahora]

​

N.Y. Rangers vs. Vancouver​

 

[naderm]

ای ول بابا ، از همون تحلیلهای پیمانی با حال بود ، منم قبلا گفتم ما دیگه حکممان صادر شده ، حکم اینه : شماها محکوم به رفتن به کانادا هستید ، زمان اجرای حکم : از الان تا پایان 2013 ، تبصره : دوستانی که به حکم صادره اعتراضی دارند میتونن سریعا اعلام کنند تا ترتیبات ماندن انها همینجا فراهم گردد 8) ​

نه کاملا به این معنی، ببین توی دادگاهی که وکیل چینی (فکر کنم اسمش لیهی بود) برگزار شده بود درخصوص یک سری مسائل یکجورایی یک تایم لیمیت داده شده بود
توی پرونده دکتر مختاری هم دادگاه قول داده بود تا جون بررسی ها حتما تموم می شه
ببین آرش جان بنظر من ویزا آفیس ورشو و سایر ویزا آفیسها به تعهدات خودشون مبنی بر بررسی عمل کردند و بنظر می یاد مهمترین مرحله در پذیرش مهاجر همین بررسی یا بقول خودمون (اینپراسس واقعی) باشه نکته دیگه ای که قبلا هم گفته شد در خصوص سیمپلیفایدها بود و در بولتن سایت سی ای سی در یکاه و نیم پیش در خصوص سیمپلیفایدها صرفا گفته شده اونهایی که انتخاب شدن یا بنوعی سلدکشون انتخاب شده حذف نخواهند شد که همون معنی اینپراسس واقعی رو می ده

بنظر من فرایندهای اصلی ما طی شده و در صورتی که مشکل جدی توی پرونده مون نباشه صد در صد می ریم
اگه نگاه کنیم به روند یکسال گذشته واقعا سرعتشون خوب بوده حدود 100 هزار نفر بودیم که سخترین و پرکارترین مرحله ما که همون بررسی مدارک بوده رو در حدود هفت ماه به سرانجام رسوندند
الان وارد فازی شدند که باید بطوری که منطقی باشه امکان ورود ما انتخاب شده ها رو فراهم کنند، خوب طبیعی هست که قسمت بررسی مدیکال، بخش صدور ویزا و از همه مهمتر بازار کار کانادا نمی تونه پذیرای همه ماها در یک مدت کوتاه باشه بنابراین باید یک کم دیگه صبر کنیم
از طرف دیگه باید اقدام وزارت مهاجرت رو در ماه جولای مبنی بر توقف پذیرش مهاجرت بوده رو خیلی خوشبینانه تحلیل کنیم چون تصمیم بر این بوده که تمرکز بر بکلاگ باشه
دیروز یکی از بچه ها مصاحبه یکی از شبکه های خبری با وزیر مهاجرت رو گذاشته بود که حدود 20 دقیقه هم بود در تمام مصاحبه اش یک جوری عنوان کرد که باید بک لاگ رو سر و سامون بدند تا بتونند به برنامه های دگرگونی که می خواهند برسند

ببین می دونم دیگه خسته شدیم و واقعا بریدیم، می دونم دیگه حال همهمون از این جمله که امسال می ریم به هم می خوره ولی من مطمئنم تا پایان 2013 همه ما لندینگ هم خواهیم کرد و تا عید یک تعداد زیادیمون هم می تونیم لندینگ کنیم که عالیه

الان بنظرم باید خوشحال باشیم چون با این شرایط خیلی سخته تمام کشورها در پذیرش مهاجر تونستیم از بهترین بهترین بهترین کشور دنیا پذیرش بگیریم
من توی دوستهام کسایی رو می شناسم که از مهاجرت متنفر بودند و الان توی این شرایط خاص کشور به فکر رفتن افتادن که اکثرا به خاطر شرایط سخت پذیرش کشورها انتخابی برای رفتن ندارند

خلاصه کلام اینه که می ریم صد در صد هم می ریم به بهترین کشور دنیا هم می ریم پس با اینکه سخته ولی باید یک کمی تحمل و صبر داشته باشیم
فعلا هم که همه اینجا شاد و خندان دور هم جمعیم

حسین جان بچه ها رو هماهنگ کن همچنان شاد و امیدوار باشند
:-Xببخشید دوباره مثل اپلای پر حرفیم گرفت
​

 

[Ghazalllll]

[rtl]

یوتاب عزیز!

اساسا من آدم جهان وطنی هستم و همین الانشم با اینکه سعی می کنم ریشه هام رو بشناسم ولی ملیت رو خیلی منشا تفاوت بخصوص در اصول انسانی نمی دونم. ضمن اینکه برخلاف پیمان بهیچوجه اصلا ایران و ایرانی رو یک سر و گردن بالاتر از بقیه دنیا نمی دونم.
نه الان از گرفتن مدال توسط ایرانی ها ذوق کردم نه برام مهم بود کانادا کجای جدول قرار داره! البته شاید منشا این حس دلگیری و دل زدگی از ایران و ایرانی بودن باشه و بعدها از پس دوری این دلگیری جاش رو به دلتنگی بده و ایران و مثلا مدالهاش برام مهم بشه!
من هدفم از مهاجرت زندگی کردن تو جامعه ای هست که از حقوق اجتماعی اولیه یک انسان برخوردار بشم که البته کاملا میدونم این موضوع نسبی هست. برای شروع زندگی هم میخوام ادامه تحصیل بدم. البته اینها همه پیش برنامه ریزی هست و ممکنه قرار گرفتن تو محیط خیلی دیدگاههام رو تغییر بده!

خود شما چطور؟​

[/rtl]

دوست خوب پیمان عزیز
من در این روزها که فعلا خبری از مدیکال نیست و فرصت تحلیل و بررسی وجود دارد دوست دارم یک مسئله و پرسش اساسی و تا قسمتی فلسفی را در این تاپیک مطرح کنم و از دوستان تقاضا دارم در صورت امکان در این موضوع شرکت نمایند تا از نکات مثبت و منفی ایده ها و اندیشه ها، تمامی دوستان بهره مثبت به ارمغان ببرند
دوست مسعود خان علت مهاجرت را از ایشان سئوال می کند، پاسخ شما به این پرسش چیست؟
دوستان عزیز، در کانادا با چه عنوانی پایه های یک زندگی جدید را پی می ریزید؟ و آیا دوست دارید یک ایرانی باقی بمانید و از افتخارات سرزمین پارس دفاع نمایید و یا یک کانادایی واقعی ... و یا اینکه واقعیت دنیای امروز را قبول می کنید و برای همیشه خود را یک مهاجر کانادایی ایرانی تبار قلمداد می فرمایید
با سپاس فراوان​