متقاضیان 38 شغل : آنکارا و ورشو

[qorashi]

از طرفی معلومه که شما خیلی از جایی که کار می کنید بدتون می یاد،

​

++++++++++++++++++

 

[sa mon]

برنامه ام اینه که امتحانای ام سی سی رو بدم و بعد بیوفتم دنبال پذیرش برای رزیدنتی مجدد یا اگه پا بده فلوشیپی. اگه دیدم اوضاع خیلی خیته هم بزنم تو کاد یه پی اچ دی مثل اپیدمیولوژی یا ایمونولوژی که تواین فیلدها هم قبلا کار کردم. در کنار همه اینها باید یه شغل شدیف جنرال هم پیدا کنم​

من زیاد از این ام سی سی (سختی امتحانش و فاصله ای که با ما داره ) خبر ندارم . اما اگه مثل نولی ما باشه میگن 5-6 سال باید واسه قبول شدنش زمان کنار گذاشت . واسه من که دست نیافتنی بود لذا من تصمیم گرفتم که رشته ام رو عوض کنم . مدارکم رو هم واسه کالجی که در نظر دارم فرستادم و تاییدشون رو هم گرفتم . اما اگه اینو قبول شی که نونت تو روغنه البته فکر کنم مقاله و تحقیق تو پذیرشت موثر باشه . ریکامندیشن هم همینطور البته از اساتید کار درست . راستی من دوستای پزشک متخصص زیادی دارم که اتفاقا تازه فارغ التحصیل شدن البه تو آمریکا . واسه ما که سیستم دقیقا شبیه هست . واسه پزشکی رو نمیدونم اما اگه بخوای معرفیت میکنم که باهاشون در تماس باشی . کارشون هم درسته ....شما الان تخصص داری یا جی پی هستی ....واسه ما که دکترای حرفه ای مون رو قبول ندارن و یا باید نولی قبول شیم یا دوباره اینترنی شروع کنیم​

​

 

[qorashi]

من زیاد از این ام سی سی (سختی امتحانش و فاصله ای که با ما داره ) خبر ندارم . اما اگه مثل نولی ما باشه میگن 5-6 سال باید واسه قبول شدنش زمان کنار گذاشت . واسه من که دست نیافتنی بود لذا من تصمیم گرفتم که رشته ام رو عوض کنم . مدارکم رو هم واسه کالجی که در نظر دارم فرستادم و تاییدشون رو هم گرفتم . اما اگه اینو قبول شی که نونت تو روغنه البته فکر کنم مقاله و تحقیق تو پذیرشت موثر باشه . ریکامندیشن هم همینطور البته از اساتید کار درست . راستی من دوستای پزشک متخصص زیادی دارم که اتفاقا تازه فارغ التحصیل شدن البه تو آمریکا . واسه ما که سیستم دقیقا شبیه هست . واسه پزشکی رو نمیدونم اما اگه بخوای معرفیت میکنم که باهاشون در تماس باشی . کارشون هم درسته ....شما الان تخصص داری یا جی پی هستی ....واسه ما که دکترای حرفه ای مون رو قبول ندارن و یا باید نولی قبول شیم یا دوباره اینترنی شروع کنیم​

​

ممنون میشم سعید جان
من الان تخصص دارم​

 

[sa mon]

ممنون میشم سعید جان
من الان تخصص دارم​

اگه خواستین روی ف ب بهم بگو تا همونجا ساجست بدم . خوشحال میشم بتونم کمکی کنم. میگم ما باید این پستها رو پاک کنیم یا واسه عبرت دیگران بزاریم بمونه ؟ ;D ​

 

[mahnaza]

و دوستانیکه میخوان لغت یاد بگیرن مجموعه پرآموزی یا اور لیرنینگ را پیشنهاد میدم که کتگوری های مختلف داره و معنی لغت را با تصویر یاد میگیرید
​

over Learning 1- OPD(Oxford Picture Dictionary)
2- 504
3- Ielts
4- Tofel

 

[qorashi]

اگه خواستین روی ف ب بهم بگو تا همونجا ساجست بدم . خوشحال میشم بتونم کمکی کنم. میگم ما باید این پستها رو پاک کنیم یا واسه عبرت دیگران بزاریم بمونه ؟ ;D ​

چشم، حتما. بذاریم بمونه بهتره ​

 

[sa mon]

حسین جان ، پسرم ، بیا و بیخیال رفتن شو ....جان خودم با این وضعی که من از تو میبینم سر یه ماه غم غربت میگیری و دپرشن و میفتی رو دستمون :'(. اقلا اگه خواستی بیای حتما مامان و بابا رو هم بیار سال اول پیشت باشن تا ببینیم خدا چی میخواد ....آفرین عزیزم.
:-* ​

 

[qorashi]

!!جسارتاً اگر سرتونم واسه دعوا درد نمی کنه خونه خواهر یا برادرتون ساکن نشید
​

;Dمن که پیشنهاد اولیه ام خونه مادر خانم بود. تازه بیچاره ها از تنهایی هم در می اومدن
اما خانم زیربار نمیره ​

 

[saeedCan]

بچه ها، می خوام سرتون رو درد بیارم. راستش مثل خر تو گل موندم و نمی دونم چیکار کنم. خدار و شکر می کنم که تو جمع صمیمی شما احساس خوبی دارم و حس می کنم می تونم باهاتون حرف بزنم و راهنمائی بخوام. ممنون میشم اگه در مورد چیرهایی که می نویسم نظراتتون رو بگید بهم. برام مهمه بدونم اگه خود شما ها جای من بودین چیکار می کردین. نظرات ارزشمندتون واقعاً میتونه تو شرایطی که هستم کمک کنه تا شاید بتونم تصمیم درستی بگیرم و کمی از استرس هام کم بشه.
همونطور که فکر کنم همتون بدونید من الان برای کارم تو یه شهر دور افتاده هستم. از طرفی با توجه به اینکه دو ماهی هست که مدیکال رو هم دادم، اگه خدا بخواد و مشکلی پیش نیاد قاعدتا باید تا 10-9 ماه دیگه رفتی باشم. مشکل اساسی من اینه که الا اینجایی که هستم بمونم یا اینکه ول کنم و برگردم تهران... دلایلی که برای موندن یا اومدن دارم هم اینهاست:
...
...
مخلص همتون هم هستم...
​

جناب دکتر قریشی عزیز:
شاید که اگر سوالتان را در اینجا مطرح نمیکردید، بهتر بود. تنوع آراء بقدری زیاد است که من به عنوان یک ناظر ، سردرگم شدم چه برسد به شخص شما! جالب اینجاست که عمده نظرات هم از یک یا چند جهت درست هستند، هر چند که از یک یا چند جهت دیگر احتمالا غلط. من هم میخواستم به نوبه خودم، آن چیزی را که باور دارم به شما منتقل کنم اما بهر حال تصمیم گرفتم که بجای آن، هم چند سوال که پاسخگوی آن فقط شما هستید را مطرح کنم و هم یکی دو تا واقعیت را خدمتتان بگویم:
1- سوال: اگر مدیکال را دریافت نکرده بودید و برعکس، پاسخ منفی هم گرفته بودید، حالا چه میکردید؟ آیا آرامشتان بیشتر نبود؟ آیا تکلیفتان مشخص تر نبود؟ آیا به زندگی عادیتان ادامه نمیدادیدو همینطور بیقرار بودید؟ به یاد بیاورید که ویزایتان هنوز به دستتان نرسیده و دست روزگار میتواند هر گونه که بخواهد با ما بازی کند.
2- سوال: آیا مزایایی که در تهران برای شما وجود دارد، به هیچ شکلی - حتی معتدل تر - نمیتواند در محل فعلیتان وجود داشته باشد؟ مثلا آیا نمیتوان در محلتان تحقیق کرد و مقاله نوشت؟ آیا نمیتوان همانجا تا حدی و با استفاده از هر روشی به مطالعه زبان پرداخت؟ آیا خانم شما میتوانند یکماه به تهران سفر کنند و بطور فشرده، مقدمه زبان انگلیسی را آموزش ببینند؟ آیا نمیتوان برای رفت و آمد بین تهران و شهر شما ، از قطار و هواپیما استفاده کرد تا خطر مسافرت کاهش پیدا کند؟ آیا نمیتوان از مرخصی بیشتری استفاده کنید تا بیشتر پهلوی خانواده تان بروید؟ آیا اگر به تهران بروید، واقعا حوصله و وقت تحقیق و مقاله را دارید؟
3- و اما واقعیت: شما هر چقدر بیشتر بتوانید با خودتان پول بیاورید (و یا حتی در حساب سپرده در ایران بگذارید)، در زمانی که در اینجا باید به فکر گذراندن امتحاناتتان باشید، خیالتان راحتتر و استرستان کمتر است. و این ناراحتی و استرس ، متاسفانه از عوامل مهم شکست بعضیها بعد از مهاجرت است.
4- واقعیت دیگر: خواه ناخواه شما عزیزانتان را در ایران ترک میکنید. میتوان فرض کرد که با ماندن در محل فعلیتان، شما اینکار را از هم اکنون کرده اید.
ارادتمند - سعید[/font]​

 

[qorashi]

جناب دکتر قریشی عزیز:
شاید که اگر سوالتان را در اینجا مطرح نمیکردید، بهتر بود. تنوع آراء بقدری زیاد است که من به عنوان یک ناظر ، سردرگم شدم چه برسد به شخص شما! جالب اینجاست که عمده نظرات هم از یک یا چند جهت درست هستند، هر چند که از یک یا چند جهت دیگر احتمالا غلط. من هم میخواستم به نوبه خودم، آن چیزی را که باور دارم به شما منتقل کنم اما بهر حال تصمیم گرفتم که بجای آن، هم چند سوال که پاسخگوی آن فقط شما هستید را مطرح کنم و هم یکی دو تا واقعیت را خدمتتان بگویم:
1- سوال: اگر مدیکال را دریافت نکرده بودید و برعکس، پاسخ منفی هم گرفته بودید، حالا چه میکردید؟ آیا آرامشتان بیشتر نبود؟ آیا تکلیفتان مشخص تر نبود؟ آیا به زندگی عادیتان ادامه نمیدادیدو همینطور بیقرار بودید؟ به یاد بیاورید که ویزایتان هنوز به دستتان نرسیده و دست روزگار میتواند هر گونه که بخواهد با ما بازی کند.
2- سوال: آیا مزایایی که در تهران برای شما وجود دارد، به هیچ شکلی - حتی معتدل تر - نمیتواند در محل فعلیتان وجود داشته باشد؟ مثلا آیا نمیتوان در محلتان تحقیق کرد و مقاله نوشت؟ آیا نمیتوان همانجا تا حدی و با استفاده از هر روشی به مطالعه زبان پرداخت؟ آیا خانم شما میتوانند یکماه به تهران سفر کنند و بطور فشرده، مقدمه زبان انگلیسی را آموزش ببینند؟ آیا نمیتوان برای رفت و آمد بین تهران و شهر شما ، از قطار و هواپیما استفاده کرد تا خطر مسافرت کاهش پیدا کند؟ آیا نمیتوان از مرخصی بیشتری استفاده کنید تا بیشتر پهلوی خانواده تان بروید؟ آیا اگر به تهران بروید، واقعا حوصله و وقت تحقیق و مقاله را دارید؟
3- و اما واقعیت: شما هر چقدر بیشتر بتوانید با خودتان پول بیاورید (و یا حتی در حساب سپرده در ایران بگذارید)، در زمانی که در اینجا باید به فکر گذراندن امتحاناتتان باشید، خیالتان راحتتر و استرستان کمتر است. و این ناراحتی و استرس ، متاسفانه از عوامل مهم شکست بعضیها بعد از مهاجرت است.
4- واقعیت دیگر: خواه ناخواه شما عزیزانتان را در ایران ترک میکنید. میتوان فرض کرد که با ماندن در محل فعلیتان، شما اینکار را از هم اکنون کرده اید.
ارادتمند - سعید[/font]​

ممنون سعیدجان از توجه شما. علت اینکه سوالم رو اینجا مطرح کردم اینه که اینجا تو خیلی از شرایط با بچه ها مشترکیم و حس می کنم که بچه های این فروم بیشتر از هرکسی شرایط من رو درک می کنند.
در مورد سوال اول باید بگم که اگر ریجکت شده بودم قطعا تکلیفم مشخص بود و برنامه هام رو بهتر می تونستم تنظیم کنم. هرچند در اون حالت هم قطعا برای جای دیگه ای اقدام می کردم. من به خاطر بلاتکلیفی از خیلی از موقعیت هایی که داشتم از جمله قبولی در فوق تخصص گذشتم. اگر ریجکت شده بودم قطعا به اون می پرداختم. اگر هم هنوز مدیکال نگرفته بودم پلن ام این بود که برگردم تهران ، قصد موندن تو شرایط فعلی رو نداشتم اما اومدن مدیکال و احساس اینکه ممکنه به زودی بریم شرایط رو برام سخت کرده.
امکان اینکه خانواده ام تهران باشن هست و الان هم خیلی از مواقع همینطوره ولی این روش هم گذد زمان رو برای هممون سخت تر می کنه.
امکان انجام ریسرچ تو فیلدی که مدنظرم هست هم نیاز به حضور فیزیکی ام داره متآسفانه
در واقع الان هم یکی از دلایل مهمی که نمی تونم تصمیم بگیرم اولویت گذاری بین کارهایی هست که عرض کردم و جمع کردن پول بیشتر.​

 

[kmahyar]

سعید جان در حال حاضر وضعیت مالی همه بعلت تغییرات قیمت دلار و منابع مالی محدود دوستان خوب نیست پس در هر صورت نمیشه ظرف مدت حتی یکسال هم با وضعیت مالی خیلی خوب به کانادا وارد شد
پس واقعیتی که شما میگید نمایی دیگری هم داره
​

 

[saeedCan]

ممنون سعیدجان از توجه شما. علت اینکه سوالم رو اینجا مطرح کردم اینه که اینجا تو خیلی از شرایط با بچه ها مشترکیم و حس می کنم که بچه های این فروم بیشتر از هرکسی شرایط من رو درک می کنند.
در مورد سوال اول باید بگم که اگر ریجکت شده بودم قطعا تکلیفم مشخص بود و برنامه هام رو بهتر می تونستم تنظیم کنم. هرچند در اون حالت هم قطعا برای جای دیگه ای اقدام می کردم. من به خاطر بلاتکلیفی از خیلی از موقعیت هایی که داشتم از جمله قبولی در فوق تخصص گذشتم. اگر ریجکت شده بودم قطعا به اون می پرداختم. اگر هم هنوز مدیکال نگرفته بودم پلن ام این بود که برگردم تهران ، قصد موندن تو شرایط فعلی رو نداشتم اما اومدن مدیکال و احساس اینکه ممکنه به زودی بریم شرایط رو برام سخت کرده.
امکان اینکه خانواده ام تهران باشن هست و الان هم خیلی از مواقع همینطوره ولی این روش هم گذد زمان رو برای هممون سخت تر می کنه.
امکان انجام ریسرچ تو فیلدی که مدنظرم هست هم نیاز به حضور فیزیکی ام داره متآسفانه
در واقع الان هم یکی از دلایل مهمی که نمی تونم تصمیم بگیرم اولویت گذاری بین کارهایی هیت که عرض کردم ، جمع کردن پول بیشتر​

حالا با این جواب شما، میتوانم نظرم را بگویم: یا همانطور زندگی کنید که انگار قصد مهاجرت ندارید ، و یا همانطور زندگی کنید که انگار یکی دو ماه بیشتر در ایران نخواهید ماند. حالت بینابین شما را آشفته تر میکند.

 

[saeedCan]

سعید جان در حال حاضر وضعیت مالی همه بعلت تغییرات قیمت دلار و منابع مالی محدود دوستان خوب نیست پس در هر صورت نمیشه ظرف مدت حتی یکسال هم با وضعیت مالی خیلی خوب به کانادا وارد شد
پس واقعیتی که شما میگید نمایی دیگری هم داره
​

من هم واقعا از این حالت دلار متاسفم. این موضوع هم بر روی زندگی من اثر بدی دارد. منظور من این است که باید تا حد امکان عوامل استرس زا را از میان برد.

 

[qorashi]

حالا با این جواب شما، میتوانم نظرم را بگویم: یا همانطور زندگی کنید که انگار قصد مهاجرت ندارید ، و یا همانطور زندگی کنید که انگار یکی دو ماه بیشتر در ایران نخواهید ماند. حالت بینابین شما را آشفته تر میکند.

:'(انتخاب بین این دو حالت هست که من رو سردرگم کرده​

 

[saeedCan]

:'(انتخاب بین این دو حالت هست که من رو سردرگم کرده​

من راه دوم را قبلا تجربه کرده ام. متاسفانه در انتها ضربه سختی خوردم. مسلما هر کسی با فرد دیگر متفاوت است و ممکن است که تجربه من برای شما صادق نباشد.
با این وجود شخصیت من بگونه ای است که اگر چنین وضعیتی دوباره برایم پیش بیاید، من باز هم راه دوم را انتخاب میکنم. فکر میکنم مهاجرت - اگر هم یک رویا باشد - رویای زیبایی است که دوست دارم حتی بطور موقت هم که شده با آن زندگی کنم. حتی اگر منجر به یک صربه سخت دیگر شود.