FSWP 2014 PINOY aspirants let's connect here

[kaythrielle]

i am liking the positivity of this thread! That's good!
Of course those of you who are aspiring to come here should keep the faith!
Don't give up on your dream without even starting yet, just because of what can be read or heard from other's experiences. Come here, build your dreams and make the best of every situation and opportunity.

I truly understand where sparkfire is coming from. And i think naman she's not discouraging anyone, just sharing a side of Canada that is real. And she's here, pursuing her dream, and if that is her decision, then at least there are no regrets and what ifs for her. After all, we are all just doing what we think is best for our family.


@toinks:
sagutin ko na rin yung IELTS/CLB questions. For ELT, required ang CLB. Don't worry super duper dali lang & it's free. And you can get the results right away. Mga 2-3hrs lang ata yung whole (S/L/R/W) test.

Good luck to you and to all Pinoy aspirants!

 

[toinks]

i am liking the positivity of this thread! That's good!
Of course those of you who are aspiring to come here should keep the faith!
Don't give up on your dream without even starting yet, just because of what can be read or heard from other's experiences. Come here, build your dreams and make the best of every situation and opportunity.

I truly understand where sparkfire is coming from. And i think naman she's not discouraging anyone, just sharing a side of Canada that is real. And she's here, pursuing her dream, and if that is her decision, then at least there are no regrets and what ifs for her. After all, we are all just doing what we think is best for our family.


@toinks:
sagutin ko na rin yung IELTS/CLB questions. For ELT, required ang CLB. Don't worry super duper dali lang & it's free. And you can get the results right away. Mga 2-3hrs lang ata yung whole (S/L/R/W) test.

Good luck to you and to all Pinoy aspirants!

Noted kaythrielle. Maraming salamat sa pagsagot. Best of luck to all of us here. Btw, may mga pinoy meet-ups and gathering ba ditto sa Toronto? It's a good way sana para magkakilala tayong mga FSW. Thanks thanks.

 

[racqui78]

Hello mga kaforum. I just drop by kung madami pang di nakaka alis.
I landed here in Canada last Jan 21, 2016. My flight going here is kinda okay although I miss my connecting flight to saskatoon coz PAL was delayed for 3 and a half hours.
Anyway I just got my survival job this April 2nd. I was jobless for about 2 mos kasi po I waited for my PR card to arrived. Most of employers here are looking for it kahit meron akong papers. Mahirap po tlagang mag umpisa ulit. Pero alam ko po sa sarili ko na I will make it. Kailangan lang po lunukin ang pride kasi sa pinas po maganda ang work ko. Dasal lang po at tiwala kay God mga kaforum.
Sa mga papunta pa lang po ng Canada , God Bless po sa inyo. Umpisa pa lang po ng journey natin ito.

 

[zaynahdream]

Hello mga kaforum. I just drop by kung madami pang di nakaka alis.
I landed here in Canada last Jan 21, 2016. My flight going here is kinda okay although I miss my connecting flight to saskatoon coz PAL was delayed for 3 and a half hours.
Anyway I just got my survival job this April 2nd. I was jobless for about 2 mos kasi po I waited for my PR card to arrived. Most of employers here are looking for it kahit meron akong papers. Mahirap po tlagang mag umpisa ulit. Pero alam ko po sa sarili ko na I will make it. Kailangan lang po lunukin ang pride kasi sa pinas po maganda ang work ko. Dasal lang po at tiwala kay God mga kaforum.
Sa mga papunta pa lang po ng Canada , God Bless po sa inyo. Umpisa pa lang po ng journey natin ito.

all the best kapatid!

 

[toinks]

Kabayan, tanong ko lang case ng friend ko. tinatanong nya kasi kung may makukuha ba syang benefit sa government if ngfile sya ng income tax. Bale nov 2015 sya dumating, feb sya ngstart magwork. Maraming salamats po sa sasagot.

 

[pie_vancouver]

dapat magfile sya ng 2015 income tax kahit zero ang income, may gst/hst credit na natatanggap quarterly base sa income at child tax benefit kung may children 17 and below.

 

[zoey5511]

Hello! tanong ko lang sana kung pano mag apply ng work permit or pr from riyadh ung friend ko, nagwowork sya don mga 10 yrs na. d nya alam kung pano at saan mag sstart. salamat sa mga magrereply. ;D

 

[pie_vancouver]

^ try nya sa job agencies kung hiring or kung may kakilala sya sa Canada na may kilalang employers na naghahanap ng foreign workers
sa PR visit http://www.cic.gc.ca/english/immigrate/index.asp at tingnan kung eligible sya

 

[Scout]

Kumusta na sa lahat ng andito, medyo ang tagal ko ring di nabisita ang forum na ito. Eh pano, matinding depresyon ang pinagdaanan ng lola nyo simula ng dumating dito sa Canada, July last year. katulad ng kwento ni Spankfire at iba pang ka-forums na dumating na dito. Magkukwento din ako tulad ni Spankfire. Sa Pilipinas, nagtuturo ako sa UP for almost 2 decades at dahil nabagot ako sa pagtuturo, nag desisyong sumubok pumunta dito sa Canada. ALam nyo ano ang naging trabaho ko pagdating? CLEANER ng isang pub, kasama ko si hubby,4:30 ng umaga kami naglilinis araw-araw sa pub. Sya sa kitchen at floor. ako naman sa bar at washrooms. Isipin nyo kung gaano ka dugyot ang mga washrooms, halos bumaliktad ang sikmura ko sa simula. Tapos may Pilipinong nagpasok sa akin sa isang hotel bilang housekeeper. At pinagsabay ko ang 2 work sa loob ng isang buwan para lang di mabawasan yung baon naming pera. 4:30 nasa pub ako tapos 8 ng umaga nasa hotel. Tsk, tsk. 30 minutos lang lilinisin ang isang room sa hotel, mantakin nyo, 16 rooms sa loob ng 8 oras. sobrang manual labor talaga, daig ko pa ata ang magsasaka. sobrang back-breaking at nerve-wracking ng trabaho, lalo na kung puro check-outs ang lilinisin mo. So, anong nangyari sa pride at self-worth ko? sobrang eroded, napulbos nga ata, mula sa pagiging propesor napunta sa pagiging utility worker at Inday minion(yung uniform ko sa hotel katulad nung suot ng katulong na minion). For 4 months lutang ang utak ko, wala akong konsepto ng future. maka-survive lang sa maghapon ang hangad ko. Maaring coping mechanism ito sa sobra-sobrang depresyong pinagdaanan ko. Very disruptive ang pakiramdam ( culture shock is an understatement). Nakakabaliw! hinanap ko ang tilaok ng manok maging langaw, bakit sila wala. Para akong aso na nawalan ng teritoryo at naputulan ng buntot. Pero alam nyo, sa kabila ng nakakabaliw na depresyon at kahit sobrang naghihimagsik ang aking kalooban at isipan habang naglilinis sa hotel nakakuha ako ng papuri sa aking manager na puti. makailang ulit akong nasasabihan ng "excellent", "i know you dont want to be a housekeeper but i am glad we found you, you're a good cleaner". Na-realize ko na posible palang gawing perpekto at mahusay ang isang bagay kahit sobra ang disgusto mo at may matinding pinagdadaanan. Pano pa kung yung gusto at pangarap mo ang tatrabahuin mo. Alam nyo imbis na piliin ko palaging panghinaan ng loob, to feel defeated and trapped, pinili kong kumuha ng panibagong lakas at motivation sa pinagdadaanan ko. I was inspired! kung nakaya kong maging magaling na housekeeper, kaya ko ring maging mahusay na accountant balang araw dito. Kumuha ako ng Academic IELTS at nag-review ako ng husto nung December habang mahina ang hotel at wala akong duty palagi. Nakakuha ako ng mataas na score na higit pa sa hinihingi ng Unibersidad. Mahirap ang exam ngunit nag sikap ako. Ngayon, papasok na ako sa University of British Columbia, panibagong career sa Accounting ang kukunin ko this May. Sa awa ng Diyos nakakuha ako ng student loan at kasalukuyang naghihintay ng resulta sa isang scholarship grant. Nagtatrabaho pa rin ako sa hotel, at may 2 akong anak na inaalagaan, isang 6 na taon at isang 13 anyos. marami akong obligasyon pero di ko pwedeng isang tabi ang aking pangarap na bumuti ang aming buhay dito sa Canada. Di ko maalagaan ng husto ang mga anak ko at ang aking asawa kung wala akong personal fulfillment. 44 anyos na ako, matanda na sabi nila, pero what the heck! Ayaw kong mamatay na pinagsisihan pa rin kung bakit di ko inilaban ang aking pangarap. I am willing to struggle, bring it on! Habang dumadami ang hirap na pinagdadaanan ko, lalong lumalakas ang loob ko na kamtin ang tagumpay! I want to create a great narrative for myself!Kaya natin ito mga kapatid, mahalaga kung paano natin tingnan at i- interpret ang ating mga karanasan sa bansang ito. Ang hirap ay kakambal ng buhay kahit saan tayo pumunta, di natin ito matatakasan, bakit di natin ito gawing kakampi!

 

[pie_vancouver]

^saan ka sa Canada?

 

[zaynahdream]

Kumusta na sa lahat ng andito, medyo ang tagal ko ring di nabisita ang forum na ito. Eh pano, matinding depresyon ang pinagdaanan ng lola nyo simula ng dumating dito sa Canada, July last year. katulad ng kwento ni Spankfire at iba pang ka-forums na dumating na dito. Magkukwento din ako tulad ni Spankfire. Sa Pilipinas, nagtuturo ako sa UP for almost 2 decades at dahil nabagot ako sa pagtuturo, nag desisyong sumubok pumunta dito sa Canada. ALam nyo ano ang naging trabaho ko pagdating? CLEANER ng isang pub, kasama ko si hubby,4:30 ng umaga kami naglilinis araw-araw sa pub. Sya sa kitchen at floor. ako naman sa bar at washrooms. Isipin nyo kung gaano ka dugyot ang mga washrooms, halos bumaliktad ang sikmura ko sa simula. Tapos may Pilipinong nagpasok sa akin sa isang hotel bilang housekeeper. At pinagsabay ko ang 2 work sa loob ng isang buwan para lang di mabawasan yung baon naming pera. 4:30 nasa pub ako tapos 8 ng umaga nasa hotel. Tsk, tsk. 30 minutos lang lilinisin ang isang room sa hotel, mantakin nyo, 16 rooms sa loob ng 8 oras. sobrang manual labor talaga, daig ko pa ata ang magsasaka. sobrang back-breaking at nerve-wracking ng trabaho, lalo na kung puro check-outs ang lilinisin mo. So, anong nangyari sa pride at self-worth ko? sobrang eroded, napulbos nga ata, mula sa pagiging propesor napunta sa pagiging utility worker at Inday minion(yung uniform ko sa hotel katulad nung suot ng katulong na minion). For 4 months lutang ang utak ko, wala akong konsepto ng future. maka-survive lang sa maghapon ang hangad ko. Maaring coping mechanism ito sa sobra-sobrang depresyong pinagdaanan ko. Very disruptive ang pakiramdam ( culture shock is an understatement). Nakakabaliw! hinanap ko ang tilaok ng manok maging langaw, bakit sila wala. Para akong aso na nawalan ng teritoryo at naputulan ng buntot. Pero alam nyo, sa kabila ng nakakabaliw na depresyon at kahit sobrang naghihimagsik ang aking kalooban at isipan habang naglilinis sa hotel nakakuha ako ng papuri sa aking manager na puti. makailang ulit akong nasasabihan ng "excellent", "i know you dont want to be a housekeeper but i am glad we found you, you're a good cleaner". Na-realize ko na posible palang gawing perpekto at mahusay ang isang bagay kahit sobra ang disgusto mo at may matinding pinagdadaanan. Pano pa kung yung gusto at pangarap mo ang tatrabahuin mo. Alam nyo imbis na piliin ko palaging panghinaan ng loob, to feel defeated and trapped, pinili kong kumuha ng panibagong lakas at motivation sa pinagdadaanan ko. I was inspired! kung nakaya kong maging magaling na housekeeper, kaya ko ring maging mahusay na accountant balang araw dito. Kumuha ako ng Academic IELTS at nag-review ako ng husto nung December habang mahina ang hotel at wala akong duty palagi. Nakakuha ako ng mataas na score na higit pa sa hinihingi ng Unibersidad. Mahirap ang exam ngunit nag sikap ako. Ngayon, papasok na ako sa University of British Columbia, panibagong career sa Accounting ang kukunin ko this May. Sa awa ng Diyos nakakuha ako ng student loan at kasalukuyang naghihintay ng resulta sa isang scholarship grant. Nagtatrabaho pa rin ako sa hotel, at may 2 akong anak na inaalagaan, isang 6 na taon at isang 13 anyos. marami akong obligasyon pero di ko pwedeng isang tabi ang aking pangarap na bumuti ang aming buhay dito sa Canada. Di ko maalagaan ng husto ang mga anak ko at ang aking asawa kung wala akong personal fulfillment. 44 anyos na ako, matanda na sabi nila, pero what the heck! Ayaw kong mamatay na pinagsisihan pa rin kung bakit di ko inilaban ang aking pangarap. I am willing to struggle, bring it on! Habang dumadami ang hirap na pinagdadaanan ko, lalong lumalakas ang loob ko na kamtin ang tagumpay! I want to create a great narrative for myself!Kaya natin ito mga kapatid, mahalaga kung paano natin tingnan at i- interpret ang ating mga karanasan sa bansang ito. Ang hirap ay kakambal ng buhay kahit saan tayo pumunta, di natin ito matatakasan, bakit di natin ito gawing kakampi!

very inspiring po Ma'am ang kwento nyo at hanga ako sa strong determination na meron ka.. lagi ko tatandaan at sana magkaroon din ako ng katumabas na lakas ng loob

 

[markuz atom]

Kumusta na sa lahat ng andito, medyo ang tagal ko ring di nabisita ang forum na ito. Eh pano, matinding depresyon ang pinagdaanan ng lola nyo simula ng dumating dito sa Canada, July last year. katulad ng kwento ni Spankfire at iba pang ka-forums na dumating na dito. Magkukwento din ako tulad ni Spankfire. Sa Pilipinas, nagtuturo ako sa UP for almost 2 decades at dahil nabagot ako sa pagtuturo, nag desisyong sumubok pumunta dito sa Canada. ALam nyo ano ang naging trabaho ko pagdating? CLEANER ng isang pub, kasama ko si hubby,4:30 ng umaga kami naglilinis araw-araw sa pub. Sya sa kitchen at floor. ako naman sa bar at washrooms. Isipin nyo kung gaano ka dugyot ang mga washrooms, halos bumaliktad ang sikmura ko sa simula. Tapos may Pilipinong nagpasok sa akin sa isang hotel bilang housekeeper. At pinagsabay ko ang 2 work sa loob ng isang buwan para lang di mabawasan yung baon naming pera. 4:30 nasa pub ako tapos 8 ng umaga nasa hotel. Tsk, tsk. 30 minutos lang lilinisin ang isang room sa hotel, mantakin nyo, 16 rooms sa loob ng 8 oras. sobrang manual labor talaga, daig ko pa ata ang magsasaka. sobrang back-breaking at nerve-wracking ng trabaho, lalo na kung puro check-outs ang lilinisin mo. So, anong nangyari sa pride at self-worth ko? sobrang eroded, napulbos nga ata, mula sa pagiging propesor napunta sa pagiging utility worker at Inday minion(yung uniform ko sa hotel katulad nung suot ng katulong na minion). For 4 months lutang ang utak ko, wala akong konsepto ng future. maka-survive lang sa maghapon ang hangad ko. Maaring coping mechanism ito sa sobra-sobrang depresyong pinagdaanan ko. Very disruptive ang pakiramdam ( culture shock is an understatement). Nakakabaliw! hinanap ko ang tilaok ng manok maging langaw, bakit sila wala. Para akong aso na nawalan ng teritoryo at naputulan ng buntot. Pero alam nyo, sa kabila ng nakakabaliw na depresyon at kahit sobrang naghihimagsik ang aking kalooban at isipan habang naglilinis sa hotel nakakuha ako ng papuri sa aking manager na puti. makailang ulit akong nasasabihan ng "excellent", "i know you dont want to be a housekeeper but i am glad we found you, you're a good cleaner". Na-realize ko na posible palang gawing perpekto at mahusay ang isang bagay kahit sobra ang disgusto mo at may matinding pinagdadaanan. Pano pa kung yung gusto at pangarap mo ang tatrabahuin mo. Alam nyo imbis na piliin ko palaging panghinaan ng loob, to feel defeated and trapped, pinili kong kumuha ng panibagong lakas at motivation sa pinagdadaanan ko. I was inspired! kung nakaya kong maging magaling na housekeeper, kaya ko ring maging mahusay na accountant balang araw dito. Kumuha ako ng Academic IELTS at nag-review ako ng husto nung December habang mahina ang hotel at wala akong duty palagi. Nakakuha ako ng mataas na score na higit pa sa hinihingi ng Unibersidad. Mahirap ang exam ngunit nag sikap ako. Ngayon, papasok na ako sa University of British Columbia, panibagong career sa Accounting ang kukunin ko this May. Sa awa ng Diyos nakakuha ako ng student loan at kasalukuyang naghihintay ng resulta sa isang scholarship grant. Nagtatrabaho pa rin ako sa hotel, at may 2 akong anak na inaalagaan, isang 6 na taon at isang 13 anyos. marami akong obligasyon pero di ko pwedeng isang tabi ang aking pangarap na bumuti ang aming buhay dito sa Canada. Di ko maalagaan ng husto ang mga anak ko at ang aking asawa kung wala akong personal fulfillment. 44 anyos na ako, matanda na sabi nila, pero what the heck! Ayaw kong mamatay na pinagsisihan pa rin kung bakit di ko inilaban ang aking pangarap. I am willing to struggle, bring it on! Habang dumadami ang hirap na pinagdadaanan ko, lalong lumalakas ang loob ko na kamtin ang tagumpay! I want to create a great narrative for myself!Kaya natin ito mga kapatid, mahalaga kung paano natin tingnan at i- interpret ang ating mga karanasan sa bansang ito. Ang hirap ay kakambal ng buhay kahit saan tayo pumunta, di natin ito matatakasan, bakit di natin ito gawing kakampi!

wow ma'am very inspiring!! gagawin kong inspirasyon itong kwento mo pra laging mag magsikap at hindi mag give up. thank you for sharing!

 

[Scout]

^saan ka sa Canada?

Sa Coquitlam po kami.

 

[gabgab]

hello po sa inyong lahat may nakapag try na po ba dto sa CANADIM? ok po kaya dto?applicant po kami ng family ko as QSW eligible naman po kami.

 

[jay2174]

Kumusta na sa lahat ng andito, medyo ang tagal ko ring di nabisita ang forum na ito. Eh pano, matinding depresyon ang pinagdaanan ng lola nyo simula ng dumating dito sa Canada, July last year. katulad ng kwento ni Spankfire at iba pang ka-forums na dumating na dito. ...

Salamat sa pagshare ng storya mo. I've a strong feeling you're going to be really successful. Very seldom ako nakakita ng mga pinoy na nagkukwento ng mga malulungkot na karanasan nila, moreso yung mga kwento na nakakayurak ng pride, e.g. from being a professor at our country's top university to cleaning the toilets. Sa simula lang yan. I honestly believe your never-say-die attitude will push you to success. Am cheering for you and if you and your family ever visit toronto, meet tayo sagot ko ang double double sa tims, hehe.

I was also from the fsw 2014. I cause a ruckus among the fsw 2013 members (long story) but hindi talaga ako umabot sa cap. na cap reached ako. Good thing nagbukas nung 2014 and all the docs were ready kaya may 4 palang, na send na namin yung fsw application. By december of 2014, we already got our passports stamped. My wife and I took our sweet time preparing for our landing. October yung expiry ng medicals and we landed first week of sept with one month to spare. I never believed those who were saying na, "Kailangan umalis na gad kayo dahil baka ma deny pa kayo sa entry at dahil gawing reason ng immigration officer ay hindi kayo enthusiastic sa pagpasok". BALONEY. KALOKOHAN. A decision as Big as migrating, uprooting yourself from one country to permanently live in another one is a VERY VERY SERIOUS UNDERTAKING and ONE WHICH YOU SHOULD BE VERY THOROUGHLY PREPARED. I resigned from my work with only 3 weeks left till our flight. My wife resigned from hers 2 months before the flight. We were very paranoid about being prepared. Never a moment na nainip ako at naatat sa pagiintay ng flight date namin. That day itself, I was terrified, sad at leaving home, and very excited that we'll finally be in canada.

So we landed first week of september 2015 without any hiccups. Wala rin kami kilala sa toronto, no family, no friends.... stayed in sherbourne (considered as yung tondo ng toronto), downtown, in a cheap one bedroom room. Its a room not an apartment. no living room, small kitchen shared with 3 other rooms. no living room. Its a 15 sq.m room. A double bed for me and my wife, a single bed for my 7yr old boy. no bed frames. some bed bugs. our six luggages. very cramped. For three months we were there but we made it work..... Fast Forward to the present. I'm presently employed with one of the big five banks. My wife will be starting her dream career - she was software QA for a decade but really wanted to be a developer and she got her desired break and will be starting as an junior developer on monday. We've since moved from our 15 sqm room to a 1 bedroom apartment, weve rented for a year. Winter is almost over. almost

btw, ate scout, up dil kaba? iskolar ng bayan din ako one time, sa uplb, kaya lang drop out ako sa elbi, 3 semesters lang ako, hehe