farhadjoon
Star Member
- Jul 17, 2012
- 56
- 12
- Category........
- Visa Office......
- Warsaw
- NOC Code......
- 0711
- Job Offer........
- Pre-Assessed..
- App. Filed.......
- 14-04-2010
- AOR Received.
- 28-06-2010
- File Transfer...
- 03-02-2012
زيبايي هاي غفلت شده
يکي از صبح‌هاي سرد ماه ژانويه سال ۲۰۰۷، مردي در متروي واشنگتن، در حال نواختن ويولن بود. او در مدت ۴۵ دقيقه، شش قطعه از باخ را نواخت در اين مدت، تقريبا دو هزار نفر وارد ايستگاه شدند که بيشتر آنها در حال رفتن به سر کارشان بودند. کمي به عکس العملهاي آنها دقت کنيد:
يک مرد ميانسال، متوجه نواخته شدن موسيقي شد و سرعت حرکتش را کم کرد. چند ثانيه ايستاد، سپس عجله کرد تا ديرش نشود.
چند دقيقه بعد ويولنيست، اولين دلارش را دريافت کرد. يک زن پول را در کلاه انداخت و بدون توقف به حرکت خود ادامه داد.
مرد جواني به ديوار تکيه داد و کمي به او گوش داد، بعد به ساعتش نگاه کرد و رفت.
پسربچه سه‌ساله‌اي ايستاد. ولي مادرش دستش را محکم کشيد و او را همراه برد پسربچه در حالي که دور مي‌شد، به عقب نگاه مي‌کرد و ويولنيست را مي ديد.
چند بچه ديگر هم رفتار مشابهي کردند اما همه پدرها و مادرها بچه‌ها را مجبور مي کردند که نايستند و سريع با آنها بروند.
بعد از 45 دقيقه که نوازنده بدون توقف مي‌نواخت تنها شش نفر مدت کوتاهي ايستادند و گوش کردند؛ بيست نفر پول دادند، ولي به مسير خود بدون توقف ادامه دادند در مجموع ۳۲ دلار هم براي ويلنيست جمع شد.
مرد، نواختن موسيقي را قطع کرد، اما هيچ کس متوجه قطع موسيقي نشد.
هيچ کس اين نوازنده را نشناخت و متوجه نشد که او «جاشوآ بل» يکي از بزرگ‌ترين موسيقي‌دان‌هاي دنيا است او آنروز در آن ايستگاه مترو يکي از بهترين و پيچيده‌ترين قطعات موسيقي که تا به حال نوشته شده را با ويولن‌اش که ۳٫۵ ميليون دلار مي‌ارزيد، نواخته بود.
اما هيچکس متوجه نشد تنها دو روز قبل همين هنرمند يعني جاشوآ بل در بوستون امريکا کنسترتي داشت که قيمت بليط ورودي‌اش ۱۰۰ دلار بود.
اين يک داستان واقعي است. واشنگتن پست در جريان يک آزمايش اجتماعي با موضوع ادراک، سليقه و ترجيحات مردم، ترتيبي داده بود که جاشوآ بل به صورت ناشناس در ايستگاه مترو بنوازد تا معلوم شود:
در يک محيط معمولي و در يک زمان نامناسب، آيا ما متوجه زيبايي مي‌شويم؟
آيا براي قدرداني و لذت بردن از اين زيبايي توقف مي‌کنيم؟
آيا ما مي توانيم نبوغ و استعداد را در يک شرايط غيرمنتظره، کشف کنيم؟
نتيجه
وقتي ما متوجه نواختن يکي ازبهترين موسيقي‌هاي نوشته شده دنيا توسط يکي از بهترين موسيقي‌دان‌هاي دنيا با يکي ازبهترين سازهاي دنيا نمي شويم
پس
حتما چيزهاي خوب و زيباي ديگري هم در زندگي‌مان وجود دارد که از درک آنها غفلت مي‌کنيم.
يکي از صبح‌هاي سرد ماه ژانويه سال ۲۰۰۷، مردي در متروي واشنگتن، در حال نواختن ويولن بود. او در مدت ۴۵ دقيقه، شش قطعه از باخ را نواخت در اين مدت، تقريبا دو هزار نفر وارد ايستگاه شدند که بيشتر آنها در حال رفتن به سر کارشان بودند. کمي به عکس العملهاي آنها دقت کنيد:
يک مرد ميانسال، متوجه نواخته شدن موسيقي شد و سرعت حرکتش را کم کرد. چند ثانيه ايستاد، سپس عجله کرد تا ديرش نشود.
چند دقيقه بعد ويولنيست، اولين دلارش را دريافت کرد. يک زن پول را در کلاه انداخت و بدون توقف به حرکت خود ادامه داد.
مرد جواني به ديوار تکيه داد و کمي به او گوش داد، بعد به ساعتش نگاه کرد و رفت.
پسربچه سه‌ساله‌اي ايستاد. ولي مادرش دستش را محکم کشيد و او را همراه برد پسربچه در حالي که دور مي‌شد، به عقب نگاه مي‌کرد و ويولنيست را مي ديد.
چند بچه ديگر هم رفتار مشابهي کردند اما همه پدرها و مادرها بچه‌ها را مجبور مي کردند که نايستند و سريع با آنها بروند.
بعد از 45 دقيقه که نوازنده بدون توقف مي‌نواخت تنها شش نفر مدت کوتاهي ايستادند و گوش کردند؛ بيست نفر پول دادند، ولي به مسير خود بدون توقف ادامه دادند در مجموع ۳۲ دلار هم براي ويلنيست جمع شد.
مرد، نواختن موسيقي را قطع کرد، اما هيچ کس متوجه قطع موسيقي نشد.
هيچ کس اين نوازنده را نشناخت و متوجه نشد که او «جاشوآ بل» يکي از بزرگ‌ترين موسيقي‌دان‌هاي دنيا است او آنروز در آن ايستگاه مترو يکي از بهترين و پيچيده‌ترين قطعات موسيقي که تا به حال نوشته شده را با ويولن‌اش که ۳٫۵ ميليون دلار مي‌ارزيد، نواخته بود.
اما هيچکس متوجه نشد تنها دو روز قبل همين هنرمند يعني جاشوآ بل در بوستون امريکا کنسترتي داشت که قيمت بليط ورودي‌اش ۱۰۰ دلار بود.
اين يک داستان واقعي است. واشنگتن پست در جريان يک آزمايش اجتماعي با موضوع ادراک، سليقه و ترجيحات مردم، ترتيبي داده بود که جاشوآ بل به صورت ناشناس در ايستگاه مترو بنوازد تا معلوم شود:
در يک محيط معمولي و در يک زمان نامناسب، آيا ما متوجه زيبايي مي‌شويم؟
آيا براي قدرداني و لذت بردن از اين زيبايي توقف مي‌کنيم؟
آيا ما مي توانيم نبوغ و استعداد را در يک شرايط غيرمنتظره، کشف کنيم؟
نتيجه
وقتي ما متوجه نواختن يکي ازبهترين موسيقي‌هاي نوشته شده دنيا توسط يکي از بهترين موسيقي‌دان‌هاي دنيا با يکي ازبهترين سازهاي دنيا نمي شويم
پس
حتما چيزهاي خوب و زيباي ديگري هم در زندگي‌مان وجود دارد که از درک آنها غفلت مي‌کنيم.
sa mon said:
به خدا نوبت منه .هههههه دیدین گفتم خل می شیم بیا تحویل بگیرین
