سعید جان این جمع را که میبینی یه درد مشترک دارند که پیوندشون داده اونم اینه که هریک به دلیلی علاقشون به کشورشون کم شده با هزار بدبختی مبخوان برن زندگیشون را جای دیگه از نو بسازند هر روز هم بگذره شرابط رفتن و هزینه هاش بیشتر میشه واقعا اگه تو یک جمعی نباشیم که احساس عدم تنهایی و همدردی توام با شادی نکنیم کار خیلی از ما ها به ضعف اعصاب میکشه واقعا دیگه حوصله دعوا هم نداریم تو این جمع هر کسی تا بتونه به بقیه هم کمک میکنه حالا اگه شما هم اگه بقیه بچه های اینجا را قابل بدونی خوشحال میشیم کنار ما باشی
