حاج پیمان عزیز
به خدا من غلط کنم مریض بشم و شما رو اینطور مضطرب و ناراحت ببینم، ناراحتی شما که چه عرض کنم، ناراحتی هیچیک از دوستان با محبت این فروم را حتی برای لحظه ای حاضر نیستم شاهد آن باشم
من به داشتن این دوستان واقعا افتخار میکنم و به خود می بالم که این پروسه مهاجرت حداکثر منفعت را برای من داشت و آن به دست آوردن ارمغان دوستی با شما بود، دوستان عزیزی همچون
سرکار خانم پانی عزیز
سرکار خانم غزال عزیز
سرکار خانم لیدای عزیز
سرکار خانم رخساره عزیز
سرکار خانم مونای عزیز
سرکار خانم مرسده عزیز
سرکار خانم هاله عزیز
سرکار خانم نیلوفرعزیز
سرکار خانم مگی عزیز
سرکار خانم یونیک عزیز
سرکار خانم سروناز عزیز
سرکار خانم مدارس عزیز
سرکار خانم ماهتیسا عزیز
سرکار خانم نوامبر عزیز
سرکار خانم ترای هارد عزیز
سرکار خانم فرجام عزیز
سرکار خانم مریم عزیز
وووووووووووووووووووووو
جناب آقای امیر عزیز
جناب آقای پیمان عزیز
جناب آقای مهیار عزیز
جناب آقای حسین عزیز
جناب آقای وحید عزیز
جناب آقای دکتر حامد عزیز
جناب آقای دکتر کوارشی عزیز
جناب آقای آرام عزیز
جناب آقای فرهاد عزیز
جناب آقای بابک عزیز
جناب آقای مسعود عزیز
جناب آقای مهدی عزیز
جناب آقای وارتینگ عزیز
جناب آقای دکتر سعید شیرازی عزیز
جناب آقای سعید کانادای عزیز
جناب آقای رایموند عزیز
جناب آقای رامین 320 عزیز
و مهران عزیز و همه آنها که اسمشان را فراموش کردم ( تست ورزش خسته ام کرد ) و همچون برادر و خواهر دوستشان دارم و بر همه شما سلامی دوباره می فرستم و آرزوی سلامتی و موفقیت در راه کانادا
از پیامهای دلسوزانه شما عزیزان متشکرم و از تمامی محبت های شما سپاسگزارم
من همچنان از غیبت پانی عزیز، آقا مهدی و امیر عزیز و سایه سنگین فرهاد جان نگرانم ... نگران